Jak mamy pokonać strach przed nieznanym

Rzeczy, które możemy zrobić nie wiedząc, że są niemożliwe nie mieszczą się w kategoriach takich, że możemy o nich  powiedzieć, że są prawdą. 
Jest wiele historii, które mówią o tym, że dziecko potrafi zrobić wiele rzeczy na pozór niemożliwych, dopóki nie powiemy mu, że  nie można ich robić. Słyszałem o trzylatku, który siedział na wysokiej szafie, obok której nie było drabiny ani żadnego krzesła. Zapytany przez rodziców w jaki sposób się na niej znalazł odpowiedział  że pofrunął.  Rodzice zaczęli mu tłumaczyć, że ludzie nie potrafią  fruwać i w związku z tym nasz trzylatek już nigdy więcej nie znalazł się na szafie 
Nie wiem czy państwo wierzycie w tę historię, ja wierzę. 

Podobny mechanizm działa, kiedy w jakiejś dziedzinie naukowej pojawia się geniusz. Bardzo często jest on  spoza środowiska, które pracuje nad rozwiązaniem określonego problemu. Zazwyczaj  jest wyśmiewany, ponieważ jest amatorem w temacie, którym zaczyna się zajmować.  Ale on drąży ten temat, bo nie wie, że jego rozwiązanie nie jest niemożliwe. Przecież pamiętamy, że od wieków ludzie marzyli o lataniu i nie potrafili zrealizować tego marzenia, bo w powietrzu nie może unosić się coś co jest od 
niego cięższe. Takich przykładów mamy miliony i na każdym kroku nieustannie się z nimi spotykamy.
Dzisiaj również  znajdujemy się  w miejscu, w którym  racjonalista powie, że  niemożliwy  jest wgląd w przyszłość, bądź  w przeszłość.   Więc jest bardzo prawdopodobne, że i  człowiek rozgryzie ten temat. Jest pewna tajemnica do której wszyscy mamy dostęp i bardzo trudno jest o tej tajemnicy mówić.
Przypuszczam , że dla wielu ludzi  życie jest  wielowymiarowe i jest niezwykłą układanką. Bez względu na to czy są  wierzący, czy nie, odwołują się do jakiejś niezwykłej inteligencji, którą  coraz bardziej odsłaniają  i nie ma końca tego procesu. 
Jeżeli zainteresujecie się fizyką kwantową to znajdziecie w niej  najbardziej klarowne wyjaśnienie tego czym jest próżnia. Fenomen próżni jest kluczowy do zrozumienia  na jakich zasadach opiera się istnienie tego świata. I nim zaistniała czasoprzestrzeń nie było nic oprócz niej. Była próżnia, która miała cały twórczy potencjał. 
Fizycy kwantowi doliczyli się, że centymetr sześcienny  próżni zawiera energię, która jest większa od całej materii we wszechświecie. Próżnia poprzedzała wszystko co później powstało. Starożytni rozpoznawali w niej Boginię Pramatkę. Później powstały  buddyjskie inteligencje, elochimy,  bogowie greccy  bądź hinduscy, którzy mieli umiejętność takiego zapładniania tej substancji, że zaczęła się tworzyć materia.
Jestem przekonany , że podświadoma myśl jest w stanie wpłynąć na coś co wyglądało jak tafla wody, która ma nieskończony potencjał i może zmaterializować dosłownie wszystko. Tak jest we śnie, gdzie  możemy ją natychmiast zmaterializować. Jesteśmy w drodze do zrozumienia tego,  jak to działa. Jeśli  obserwujemy  i analizujmy sny  widzimy, że wszystko w nich jest prawdziwe . Jesteśmy, kochamy, odczuwamy ból,  wspinamy się na górę, ktoś nas goni.  W tym kontekście jest to realistyczne,  ale 
czasami we śnie możemy też zapragnąć czegoś  i to  pragnienie materializuje się na naszych oczach .  Wydaje mi się, że jest to jedna z tych wskazówek,  które mówią o tym, że sen został nam po coś dany, nie tylko po to żeby odpocząć lub pokazać sprawy nieprzerobione przez psychikę, ale po coś znacznie głębszego. Coś z czego możemy się uczyć i co możemy przenieść do naszego świata . 
Człowiek, który ma jakąś ideę pracuje nad tym żeby ją  zmaterializować.  Proces wyobrażania sobie tego co chce i wspieranie tego uczuciem czyli pragnieniem  i  miłością w zasadzie jest najkrótszą drogą do spełnienia. Są karkołomne projekty, którym poświęcamy kilkadziesiąt lat ale w końcu je realizujemy jeżeli jest w to zaangażowane prawdziwe  uczucie. Im gorętsze uczucie,  tym szybciej realizujemy nasz projekt. 
Każdy ma swoje osobiste połączenie ze źródłem. To indywidualne, bardzo intymne połączenie ma różne nazwy  w różnych tradycjach. Zazwyczaj  jest nazwane wyższym ja, czasami aniołem stróżem. Jest nieistotne czy człowiek  jest wierzący czy niewierzący, ale jest ważne to, że chce się rozwijać, chce żyć w harmonii i zrobić coś dla ludzi. 
W każdym z nas jest element genialności i jego pielęgnacja jest tym co sprawia, że się rozwijamy. Według mnie najważniejsze jest to, żeby się nie bać eksperymentów, nie pozwolić sobie wmówić, że wewnętrzny eksperyment jest źle widziany przez świat duchowy. Żeby tego doświadczyć trzeba mieć odwagę i realizować swoje marzenia.